broń przeciwpancerna

broń przeciwpancerna
• tank killer

Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • broń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. broni; lm M. bronie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj wojsk, typ formacji zbrojnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służyć w broni podwodnej, pancernej. Taktyka, korpus oficerski broni pancernej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… …   Słownik języka polskiego

  • niszczyciel — m I, D. a; lm M. e, D. i 1. B.=D. «ten, kto niszczy, psuje, rujnuje coś» Niszczyciele lasów. Barbarzyński niszczyciel dóbr kulturalnych. 2. B.=M. wojsk. «najbardziej uniwersalny okręt wojenny, uzbrojony w działa, torpedy, wyrzutnie rakietowe oraz …   Słownik języka polskiego

  • pancerfaust — m IV, D. a, Ms. pancerfaustauście; lm M. y wojsk. «ręczna broń przeciwpancerna używana w wojsku niemieckim w okresie drugiej wojny światowej (typ pancerzownicy)» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • pancerzownica — ż II, DCMs. pancerzownicacy; lm D. pancerzownicaic wojsk. «lekka broń przeciwpancerna piechoty, przeznaczona do zwalczania celów opancerzonych na bliskich odległościach» …   Słownik języka polskiego

  • pancerzownica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: lekka, ręczna broń przeciwpancerna używana przez piechotę, służąca do zwalczania celów opancerzonych z bliskiej odległości {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rusznica — ż II, DCMs. rusznicacy; lm D. rusznicaic «ręczna broń palna o długiej lufie, używana w w. XV XVII» ∆ Rusznica przeciwpancerna «współczesna ręczna broń palna do zwalczania celów opancerzonych za pomocą rdzeniowych pocisków przeciwpancernych» ‹czes …   Słownik języka polskiego

  • armata — ż IV, CMs. armataacie; lm D. armataat «broń artyleryjska o długiej lufie, odznaczająca się dużą donośnością i dużą prędkością pocisku, przy płaskim torze jego lotu; stosowana w walce naziemnej, morskiej i powietrznej; działo» Armata czołgowa,… …   Słownik języka polskiego

  • armata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. armataacie {{/stl 8}}{{stl 7}} ciężka broń artyleryjska składająca się z długiej lufy spoczywającej na lawecie; wystrzeliwane z niej pociski mają płaski tor lotu; rodzaj działa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Armata… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”